ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของการเติบโตสู่วัยรุ่น หลานสาววัย 10 ปี เริ่มปลีกตัวห่างจากครอบครัว ขีดเส้นแบ่งเขตส่วนตัวไม่ให้ใครกล้ำกราย ความเป็นห่วงที่เกิดขึ้นในใจของป้า จึงทำให้ พี่เช่ (ศุภจิต สิงหพงษ์) เริ่มสร้างพื้นที่ปลอดภัยจากการฟังของตัวเอง เพื่อเป็นเพื่อน เป็นป้า เป็นที่ปรึกษา ในยามที่ต้องการ

พี่เช่ ช่างภาพมือดีประจำโครงการ ถ่ายทอดเรื่องราวการฟังที่เปลี่ยนไป จากการสังเกตการณ์ในระหว่างวิชาทักษะการโค้ชเพื่อครู (หนึ่งในการอบรมโครงการก่อการครู โมดูล 2 ตลาดวิชา) หลังถ่ายรูปกิจกรรมมากว่า 5 รุ่น ด้วยจุดเริ่มต้นของความหวังที่จะอยู่เคียงข้างหลานสาวในยามมีปัญหา 

“จากที่เคยฟังไปเล่นโทรศัพท์ไป เปลี่ยนเป็นฟังด้วยความใส่ใจ”

พร้อมย้ำถึงความสำคัญของการใช้เวลาร่วมกัน “อยู่ด้วยกัน ที่หมายถึงอยู่ด้วยกันจริง ๆ  ชวนคุย และตั้งคำถามปลายเปิด ให้หลานได้เล่าเรื่องต่าง ๆ มากขึ้น” 

เริ่มต้นจากการฟังและตั้งคำถามชวนคิด ที่ไม่จำกัดความเป็นไปได้ในคำตอบ ทำให้พี่เช่กลายเป็นความสบายใจเมื่อได้พูดคุย กล้าที่จะเล่า เป็นตัวเอง และขอคำปรึกษา 

พี่เช่แลกเปลี่ยนเรื่องราวสู่ครูแกนนำรุ่น 5 ด้วยความภูมิใจ ถึงความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในตัวหลาน ที่เริ่มใช้วิธีฟังแบบเดียวกับที่ตนเองทำ  

แม้จะไม่เคยสอนหรือพูดคุยเกี่ยวกับการฟัง แต่วันนี้หลานสาวได้เรียนรู้และนำมาใช้กับเพื่อน ๆ ที่โรงเรียน “เพื่อน ๆ หลานบอกว่า เขาเป็นผู้ฟังที่ดี” 

เริ่มต้นซึมซับจากป้าผู้เป็นพื้นที่ปลอดภัย วันนี้หลานสาวตัวเล็กแข็งแรงพอแล้วที่จะเป็นพื้นที่สบายใจให้ใครอีกหลายคนได้เช่นกัน

คำสอนเป็นเพียงลมปากหากปราศจากการกระทำ 

เด็ก ๆ มักจะเรียนรู้จากสิ่งที่สัมผัสได้มากกว่าคำบอกกล่าวที่ไม่เห็นตัวอย่าง ถ้าวันนี้เราได้เป็นพื้นที่รับฟังให้เด็กคนหนึ่ง จะเป็นการเปิดประตูขยายพื้นที่แห่งการเรียนรู้ ที่ยอมรับฟังความคิดเห็นที่หลากหลาย ในเงื่อนไขช่วงวัยที่แตกต่างได้อย่างแท้จริง